سمیرا جنتدوست بانوی اول آشپزی ایران است که از سوی سازمان جهانی
غذا (FAO) بهعنوان «بانوی اول آشپزی ایرانی» و از سوی سازمان فنی و
حرفهای کل کشور بهعنوان «بانوی برتر آشپزی ایرانی» انتخاب شده است. جنتدوست
دارای مقامهای گوناگون و معتبر آشپزی در سطح بینالمللی است که از آن
میان میتوان به مواردی همچون مقام اول مسابقه جهانی کتابهای آشپزی (Gourmand Awards) و مقام بهترین بهترینها (Best of the best) در مسابقه جهانی گورمند (Gourmand Awards)
برای کتاب آشپزی ملل در کشور آلمان اشاره کرد.
از
ایشان تاکنون شش کتاب روانه بازار نشر شده است که این کتابها از نظر
پژوهشی و آموزشی بسیار ارزشمند هستند و با استقبال مخاطبان مواجه شده است.
کتابهایی که به گفته مولفش قرار است به 16 جلد برسند.
از چه سالی بهصورت حرفهای و بهعنوان یک حرفه به آشپزی نگاه کردید؟
من
اولین آموزشگاه رسمی خود را در سال 1372 در شهر تبریز افتتاح کردم که در
آن موقع اولین آموزشگاه آشپزی و شیرینیپزی بود که در استان آذربایجان شرقی
افتتاح میشد.
هنوز هم مثل گذشتهها از آشپزی کردن لذت میبرید؟
بله،
هنوز همان حس و حال روزهای اول را دارم. آشپزی کردن را واقعا دوست دارم.
حتی وقتی برای تدریس وارد کلاس میشوم هم همین هیجان را دارم.
خاطره نخستین بار که آشپزی کردید را برایمان تعریف کنید؟
یادم
میآید پدر و مادرم ایران نبودند و من تصمیم گرفتم کیک تولد برادرم را از
روی یک کتاب آشپزی قدیمی درست کنم در آن موقع من 11 ساله بودم و برادرم 9
سال داشت و خیلی هیجان داشتم چون اولینبار بود که این کار را میکردم. در
منزل شمع پیدا نکردم و به جای آن 9 تا چوب کبریت گذاشتم و این یکی از
بهترین تجربهها و خاطراتم بود.
خانه چه تعریفی برای شما دارد؟
خانه جای استراحت و آرامش است و نباید کار بیرون را به داخل منزل برد.
چند فرزند دارید و آیا به آشپزی علاقهمند هستند؟
سه فرزند دارم، علاقهمند هستند اما رشتههای کاریشان متفاوت است.
آیا دوست دارید فرزندانتان هم وارد رشته شما شوند؟
بله دوست دارم اما هیچوقت نظر خودم را تحمیل نمیکنم
خانواده چقدر در مسیر بانوی اول آشپزی ایران شدنتان نقش داشتند؟
صددرصد موفقیت هرکسی به نوع و کیفیت تربیت در کودکیاش برمیگردد.
آیا پدر و مادرتان با انتخاب حرفهایتان مخالفتی نداشتند؟
نه،
من پدرم را خیلی زود از دست دادم و تنها سرزنشی هم که از طرف مادرم شدم
این بود که بیش از حد تصور ازخودم کار نکشم چون من بعضی اوقات به جایی
میرسم که کارم از سلامتیام مهمتر میشود.
میانهتان با فضاهای مجازی چطور است؟
میانه خوبی ندارم و چند ماه است از تلگرام استفاده میکنم.
آیا فضاهای مجازی در زندگی روزمره تاثیر مثبت دارد یا منفی؟
نکات
مثبتی هم دارد مثلا برای کسانی که فرصت خواندن کتاب را ندارند در این
فضاها مقاله و مطالب مفید بهصورت خلاصه پیدا میشود و میتوانند استفاده
کنند. من در گذشته فکر میکردم این فضاهای مجازی باعث دوری آدمها میشود
اما نظرم کمی عوض شده چون آدمهایی که مشغلهشان زیاد است در این فضاها
گروههای خانوادگی تشکیل میدهند و از حال هم با خبر میشوند.
اهل تماشای تلویزیون هستید؟
خیر،
شاید باورتان نشود من تا دوسال پیش تلویزیون نداشتم، دو سال پیش هم مجبور
شدم چون مهمانی از خارج برای ما آمده بود که برای آن گرفتم که تماشا کند.
میانهتان با خاطره بازی چگونه است و شیرینترین خاطرات زندگیتان چیست؟
بسیار
زیاد اهل خاطره بازی هستم و یکی از شیرینترین خاطراتم همان کیکی بود که
برای برادرم پختم که در کتاب جدیدم هم به آن اشاره کردهام. همینطور
بهترین خاطراتم زمانهایی بوده که به سفر رفتم و این جوایز جهانی که بابت
آشپزی و کتابهایم گرفتم و از درون بسیار لذت بردم که باعث شدم اسم کشورم
در این مسابقات جهانی برده شود و توجه جهان به آشپزی و فرهنگ غذایی ایران
جلب شود.
باتوجه به افزایش حضور بانوان در عرصه کار و فعالیت، آیا میتوان در حین کار خارج از منزل یک کدبانوی موفق در عرصه آشپزی هم بود؟
به
نظر من نهتنها کار و فعالیت خارج از منزل نمیتواند تأثیری مخصوصاً در
تغذیه خانواده داشته باشد بلکه دختران جوان و زنان امروزی به واسطه دسترسی
وسیعتر به اطلاعات و فضاهای متنوعتر اشتراکگذاری تجربیات، آگاهی بیشتری
نسبت به تغذیه درست و اهمیت آن دارند و آشپز خوب بودن ربطی به خانهدار
بودن یا کار در خارج از منزل ندارد؛ هر بانوی ایرانی که عشق به خانواده
دارد، سفرهاش رنگین است.
در ایران رستورانهای ایرانی موفقتر هستند یا رستورانهای فرنگی؟
متاسفانه
رستورانهای فرنگی و من از این موضوع خیلی ناراحتم که سر سفرههای ایرانی
هم کمکم غذاهای فرنگی جای غذاهای ایرانی را میگیرد. الان دختر خانمهای
جوان ایرانی بیشتر دنبال دستور غذاهای فرنگی هستند و این ناراحتکننده است.
ایکاش در رستورانهای فرنگی هم همان غذای فرنگی را درست بپزند مثلا همان
پاستا را واقعا با همان دستور اصل ایتالیایی بپزند. واقعا معلق ماندهایم و
نه این طرفی هستیم نه آن طرفی.
غذای
ایرانی، پیشینه تاریخی و فرهنگی دارد. غذای ایرانی با پشتوانه علم پزشکی
آن زمان مثل بوعلیها و تجربههای اقلیمی هر منطقه درست شده است.
ایرانیها
از قدیم میدانند که چه چیزی را با چه چیزی بخورند منفعت دارد چه چیزی را
با چه چیزی بخورند ضرر. میدانند ترکیب کدام ادویه و سبزیجات برای سلامت
بدن لازم است که باید با هم خورده شود.
برای کسانی که میخواهند وارد رشته آشپزی شوند و حرفهای این رشته را دنبال کنند چه توصیهای دارید؟
اولین
چیزی که باید در هر شغلی در نظر گرفت داشتن علاقه واقعی به آن شغل است،
خیلیها دیگران را برای خودشان سمبل و بت میکنند که جای آنها و مثل آنها
بشوند و این اشتباه است. اگر بخواهیم تقلید کنیم و دیگران را هدف خودمان
قرار دهیم این نقطه صفر است و اصلا نباید شروع کرد. از هر چیزی مهمتر
علاقه به مسیری است که میخواهیم در آن قدم برداریم.
بابک نبی